CNSME

Οι φυγόκεντρες αντλίες χρησιμοποιούνται συνήθως για την άντληση λυμάτων, επειδή αυτές οι αντλίες μπορούν εύκολα να εγκατασταθούν σε κοιλώματα και φρεάτια και μπορούν εύκολα να μεταφέρουν την αιωρούμενη ύλη που υπάρχει στα λύματα. Μια φυγοκεντρική αντλία αποτελείται από έναν περιστρεφόμενο τροχό που ονομάζεται πτερωτή, ο οποίος περικλείεται σε ένα αεροστεγές περίβλημα στο οποίο είναι συνδεδεμένοι ο σωλήνας αναρρόφησης και ο σωλήνας παροχής ή το κύριο ρεύμα ανόδου.

Οι φτερωτές των φυγοκεντρικών αντλιών έχουν οπίσθια καμπύλα πτερύγια τα οποία είτε είναι ανοιχτά είτε έχουν καλύμματα. Οι ανοιχτές φτερωτές δεν έχουν καλύμματα. Οι ημι-ανοιχτές φτερωτές έχουν μόνο ένα πίσω κάλυμμα. Οι κλειστές φτερωτές έχουν και το μπροστινό και το πίσω κάλυμμα. Για την άντληση λυμάτων χρησιμοποιούνται συνήθως πτερωτές ανοιχτού ή ημι-ανοικτού τύπου.

Το διάκενο μεταξύ των πτερυγίων της πτερωτής διατηρείται αρκετά μεγάλο ώστε να επιτρέπει σε κάθε στερεό υλικό που εισέρχεται στην αντλία να περάσει έξω μαζί με το υγρό, έτσι ώστε η αντλία να μην βουλώνει. Ως εκ τούτου, για το χειρισμό λυμάτων με στερεά μεγάλου μεγέθους, οι πτερωτές σχεδιάζονται συνήθως με λιγότερα πτερύγια. Οι αντλίες με λιγότερα πτερύγια στην πτερωτή ή με μεγάλο διάκενο μεταξύ των πτερυγίων ονομάζονται αντλίες χωρίς φράξιμο. Ωστόσο, οι αντλίες με λιγότερα πτερύγια στην πτερωτή είναι λιγότερο αποδοτικές.

Γύρω από την πτερωτή παρέχεται ένα σπειροειδές περίβλημα που ονομάζεται σπειροειδής θήκη. Στην είσοδο της αντλίας στο κέντρο του περιβλήματος συνδέεται ένας σωλήνας αναρρόφησης, το κάτω άκρο του οποίου βυθίζεται στο υγρό στη δεξαμενή ή στο κάρτερ από το οποίο πρόκειται να αντληθεί ή να ανυψωθεί το υγρό.

Στην έξοδο της αντλίας συνδέεται ένας σωλήνας παροχής ή ανερχόμενος κύριος αγωγός που παρέχει το υγρό στο απαιτούμενο ύψος. Ακριβώς κοντά στην έξοδο της αντλίας στον σωλήνα παροχής ή στο ανερχόμενο δίκτυο παρέχεται μια βαλβίδα παροχής. Μια βαλβίδα παροχής είναι μια βαλβίδα φραγής ή μια βαλβίδα πύλης που παρέχεται για να ελέγχει τη ροή του υγρού από την αντλία στον σωλήνα παροχής ή στο κεντρικό δίκτυο ανόδου

Η πτερωτή είναι τοποθετημένη σε έναν άξονα που μπορεί να έχει τον άξονά του είτε οριζόντιο είτε κάθετο. Ο άξονας συνδέεται με μια εξωτερική πηγή ενέργειας (συνήθως έναν ηλεκτρικό κινητήρα) που μεταδίδει την απαιτούμενη ενέργεια στην πτερωτή, κάνοντας την να περιστρέφεται. Όταν η πτερωτή περιστρέφεται στο περίβλημα γεμάτο υγρό που πρόκειται να αντληθεί, παράγεται μια αναγκαστική δίνη που προσδίδει μια φυγόκεντρη κεφαλή στο υγρό και έτσι οδηγεί σε αύξηση της πίεσης σε όλη τη μάζα του υγρού.

Στο κέντρο της πτερωτής (/3/) λόγω της φυγόκεντρης δράσης δημιουργείται μερικό κενό. Αυτό αναγκάζει το υγρό από το κάρτερ, το οποίο βρίσκεται σε ατμοσφαιρική πίεση, να ορμήσει μέσω του σωλήνα αναρρόφησης προς το μάτι της πτερωτής αντικαθιστώντας έτσι το υγρό που εκκενώνεται από ολόκληρη την περιφέρεια του στροφείου. Η υψηλή πίεση του υγρού που φεύγει από την πτερωτή χρησιμοποιείται για την ανύψωση του υγρού στο απαιτούμενο ύψος.

Οι αντλίες για άντληση λυμάτων είναι γενικά όλων των κατασκευών από χυτοσίδηρο. Εάν τα λύματα είναι διαβρωτικά, τότε ίσως πρέπει να υιοθετηθεί η κατασκευή από ανοξείδωτο χάλυβα. Επίσης, όπου τα λύματα θα περιέχουν λειαντικά στερεά, μπορούν να χρησιμοποιηθούν οι αντλίες κατασκευασμένες από ανθεκτικό στην τριβή υλικό ή με επένδυση ελαστομερούς.