CNSME

Do przepompowywania ścieków najczęściej wykorzystuje się pompy odśrodkowe, ponieważ można je łatwo zamontować w studzienkach i studzienkach oraz z łatwością transportować zawiesinę znajdującą się w ściekach. Pompa odśrodkowa składa się z obracającego się koła zwanego wirnikiem, które jest zamknięte w hermetycznej obudowie, do której podłączone są rura ssąca i tłoczna lub rura wznośna.

Wirniki pomp odśrodkowych mają łopatki zagięte do tyłu, które są albo otwarte, albo posiadają osłony. Otwarte wirniki nie mają osłon. Wirniki półotwarte mają tylko tylną osłonę. Zamknięte wirniki mają osłonę przednią i tylną. Do pompowania ścieków powszechnie stosuje się wirniki typu otwartego lub półotwartego.

Luz pomiędzy łopatkami wirnika jest wystarczająco duży, aby umożliwić usunięcie wszelkich ciał stałych wchodzących do pompy wraz z cieczą, dzięki czemu pompa nie zostanie zatkana. W związku z tym do tłoczenia ścieków zawierających cząstki stałe o dużych rozmiarach, wirniki są zwykle projektowane z mniejszą liczbą łopatek. Pompy z mniejszą liczbą łopatek w wirniku lub z dużym prześwitem między łopatkami nazywane są pompami niezatykającymi się. Jednakże pompy z mniejszą liczbą łopatek w wirniku są mniej wydajne.

Wokół wirnika znajduje się spiralna obudowa, zwana obudową spiralną. Do wlotu pompy, pośrodku obudowy, podłączona jest rura ssąca, której dolny koniec zanurza się w cieczy znajdującej się w zbiorniku lub studzience, z której ciecz ma być pompowana lub podnoszona.

Na wylocie pompy podłączona jest rura tłoczna lub magistrala wznosząca, która dostarcza ciecz na wymaganą wysokość. Tuż przy wylocie pompy na rurociągu tłocznym lub wznoszącym się rurociągu znajduje się zawór tłoczny. Zawór tłoczny to zasuwa lub zasuwa, która służy do kontrolowania przepływu cieczy z pompy do rury tłocznej lub wznoszącego się głównego rurociągu.

Wirnik jest osadzony na wale, który może mieć oś poziomą lub pionową. Wał jest połączony z zewnętrznym źródłem energii (zwykle silnikiem elektrycznym), które przekazuje niezbędną energię wirnikowi, wprawiając go w ten sposób w ruch obrotowy. Kiedy wirnik obraca się w obudowie wypełnionej pompowaną cieczą, wytwarza się wymuszony wir, który nadaje cieczy głowicę odśrodkową, co powoduje wzrost ciśnienia w całej masie cieczy.

W środku wirnika (/3/) w wyniku działania odśrodkowego powstaje częściowe podciśnienie. Powoduje to, że ciecz ze studzienki pod ciśnieniem atmosferycznym przepływa rurą ssawną do ucha wirnika, zastępując w ten sposób ciecz wypływającą z całego obwodu wirnika. Wysokie ciśnienie cieczy opuszczającej wirnik wykorzystywane jest do podnoszenia cieczy na wymaganą wysokość.

Pompy do pompowania ścieków mają zazwyczaj konstrukcję żeliwną. Jeśli ścieki są żrące, konieczne może być zastosowanie konstrukcji ze stali nierdzewnej. Również tam, gdzie ścieki zawierają cząstki ścierne, można zastosować pompy zbudowane z materiału odpornego na ścieranie lub z wyściółką elastomerową.